یکی از الزامات رشد و توسعه اقتصادی، دسترسی همه ذینفعان به اطلاعات شفاف است. شرکت هایی که گزارشگری مالی شفاف و قابل قبولی ندارند، با ریسک اعتبار مواجه شده و اطمینان سهامداران را از دست می دهند. شفافیت و افشای اطلاعات، عدم اطمینان را کاهش می دهد و از این طریق به کاهش بازده مورد انتظار و در نتیجه هزینه سرمایه منجر خواهد شد که می تواند شرکت ها را برای رشد، توسعه و بهبود مداوم یاری کند. یکی از ابزارهای مهم برای سازمان ها در ایفای مسیولیت پاسخ گویی، افشای اطلاعات مالی و غیرمالی است. علاوه بر این، مدیران شرکت ها با افشای کامل اطلاعات شامل افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی می توانند عدم تقارن اطلاعاتی که یکی از عوامل اصلی تیوری نمایندگی است را کاهش دهند. در این رابطه، در مطالعه حاضر به بررسی تاثیر سازوکارهای نظارتی بر افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی پرداخته شد. به این منظور از داده های 102 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی ده ساله 1387 تا 1396 استفاده شد. نتایج بررسی ها نشان داد که تقویت سازوکارهای نظارتی موجب افزایش افشای داوطلبانه اطلاعات غیرمالی می گردد.

هدف این مقاله، بررسی نقش توسعه بازار سهام بر ارتقای شاخص های گزارشگری مالی شامل؛ کیفیت گزارشگری مالی، سطح افشای مسیولیت اجتماعی شرکت، راهبری شرکتی، کیفیت حسابرسی و خوانایی صورت های مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. بدین منظور پنج فرضیه برای بررسی موضوع تدوین و داده های مربوط به 140 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار برای دوره زمانی بین سال های 1384 تا 1397، متشکل از 1960 سال-شرکت برای دو دوره بازار سرمایه شامل سال های 1384تا1390 و سالهای 1391تا 1397 گردآوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. الگوی رگرسیون پژوهش با استفاده از روش داده های تابلویی با رویکرد اثرات ثابت، بررسی و آزمون شد. نتایج این پژوهش نشان داد که در دوره دوم بازار سهام نسبت به دوره اول، به دلیل افزایش نظارت و سطح شفافیت، ایجاد سازوکار های نظارتی نظیر کمیته حسابرسی، رشد الزامات افشا در بورس و حرکت به سمت بکارگیری بیشتر استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی، از میان شاخص های گزارشگری مالی، شاخص های کیفیت گزارشگری مالی، سطح افشای مسیولیت اجتماعی شرکت و کیفیت حسابرسی تحت تاثیر توسعه بازار سهام در دوره دوم بازار سرمایه نسبت به دوره اول ارتقا یافته و تحت تاثیر، اثر افزایشی توسعه بازار سهام هستند. از سوی دیگر، نتایج پژوهش موید آن است شاخص های راهبری شرکتی و خوانایی صورت های مالی تحت تاثیر توسعه بازار سهام در دوره دوم بازار سرمایه نسبت به دوره اول قرار نگرفتند.

هدف: هدف این پژوهش، بررسی نقش توسعه بازار سهام بر ارتقای مفاهیم حسابداری (شامل شاخص های؛ اجتناب مالیاتی، محافظه کاری حسابداری، هزینه های سیاسی، درماندگی مالی و هزینه نمایندگی) در شرکت-های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش: بدین منظور پنج فرضیه برای بررسی این موضوع تدوین و داده های مربوط به 140 شرکت عضو بورس اوراق بهادار برای دوره زمانی بین سال های 1384 تا 1397 (متشکل از دو دوره بازار سرمایه شامل سال های 1384-1390 به عنوان دوره اول و 1391-1397 به عنوان دوره دوم) مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مدل های رگرسیونی پژوهش با بکارگیری روش داده های تابلویی با رویکرد اثرات ثابت، بررسی و آزمون شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که در دوره دوم بازار سهام نسبت به دوره اول، به دلیل افزایش نظارت و سطح شفافیت، ایجاد مکانیزم های نظارتی نظیر کمیته حسابرسی، رشد الزامات افشا در بورس و حرکت به سمت بکارگیری بیشتر استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی، از میان شاخص های حسابداری، شاخص های هزینه سیاسی شرکت، درماندگی مالی و هزینه نمایندگی تحت تاثیر توسعه بازار سهام در دوره دوم بازار سرمایه نسبت به دوره اول کاهش یافته و تحت تاثیر، اثر کاهشی توسعه بازار سهام هستند. از سوی دیگر، نتایج موید آن است شاخص های اجتناب مالیاتی شرکت و محافظه کاری حسابداری تحت تاثیر توسعه بازار سهام در دوره دوم بازار سرمایه نسبت به دوره اول قرار نگرفتند. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد توسعه بازار سهام توانسته تاثیر معناداری بر شاخص های حسابداری داشته باشد و تغییرات ایجاد شده در دوره دوم بازار سهام تا حدودی موثر بوده و سبب ارتقا در مفاهیم حسابداری شده است. دانش افزایی: با توجه به فقدان پژوهش جامع در ارتباط با تاثیر تغییرات انجام شده در بازار سهام کشور و مکانیزم های ایجاد شفافیت در دوره دوم بازار سهام نسبت به دوره اول بازار، این پژوهش به دنبال ارایه شواهدی از اثر توسعه ایجاد شده در بازار بر مفاهیم حسابداری است و تا حدودی به دنبال بررسی اثربخشی تغییرات ایجاد شده است.

در این پژوهش با استفاده از داده های تاریخی سال های 1393-1389 مربوط به هفتاد و پنج شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، ارتباط کیفیت افشا و پاداش مدیریت مورد مطالعه قرار گرفت. شواهد تجربی سایر کشورها نشان می دهد بین کیفیت افشا و پاداش مدیران ارتباطی مستقیم و معنی دار وجود دارد. برای آزمون فرضیه ها از رگرسیون چندمتغیره با داده های ترکیبی استفاده شده است. با توجه به این که افشای به موقع و مربوط به ذی نفعان در تصمیم گیری های آن ها می تواند کمک کند و هم چنین در این راستا که پاداش مدیران ارشد می تواند مرتبط با افشا باشد یا خیر، نتایج پژوهش حاضر می تواند به قانون گذران و استفاده کنندگان در مورد کیفیت افشای موجود در گزارش گری مالی رهنمون دهد. یافته های حاصل از فرضیه اول پژوهش بیان می کند که بین کیفیت افشا و پاداش نقدی پرداختی ارتباط معنی دار و معکوس وجود دارد. هم چنین یافته های حاصل از فرضیه دوم پژوهش بیان می کند که بین کیفیت افشا و پاداش غیرنقدی ارتباط معنی دار و معکوس وجود دارد. یافته های حاصل از فرضیه های پژوهش فرضیه خطر اخلاقی را مبنی بر احتمال سوء مدیریت برای دریافت پاداش بیشتر تایید می کند.

هدف این مقاله بررسی تأثیر کیفیت افشا بر عدم تقارن اطلاعاتی است. تحقیقات زیادی رابطه کیفیت افشا و عدم تقارن اطلاعاتی را بررسی کرده و ارتباط منفی بین این دو متغیر را مستند نموده اند، ولی در این تحقیق علاوه بر بررسی آن، تأثیر نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری بر ارتباط بین کیفیت افشا و عدم تقارن اطلاعاتی بررسی شده است. نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری بالاتر معرف رشد آتی شرکت است و شرکت های دارای رشد بیشتر عدم اطمینان اطلاعاتی بالاتری دارند. افشای بیشتر در مورد این شرکت ها تأثیر قوی تری بر عدم تقارن اطلاعاتی دارد. در این تحقیق شرکت ها بر حسب نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری به دو گروه شرکت های دارای نسبت بالا و شرکت های دارای نسبت پایین تقسیم شدند و تأثیر این نسبت بر ارتباط کیفیت افشا و عدم تقارن برای هر دو گروه بررسی شد. برای سنجش متغیر کیفیت افشا از امتیاز افشای شرکت که توسط بورس اوراق بهادار تهران منتشر می شود، استفاده شد. متغیر عدم تقارم اطلاعاتی با استفاده از مدل ونکاتش و چیانگ (1986) اندازه گیری شده است. برای بررسی تجربی این موضوع داده های 90 شرکت تولیدی پذیرفته شده در بورس تهران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مدل های تحقیق با استفاده از داده های ترکیبی برآورد گردید. یافته ها نشان می دهد که بین کیفیت افشای اطلاعات و عدم تقارن اطلاعاتی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد و همچنین نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری، رابطه منفی کیفیت افشا و عدم تقارن اطلاعاتی را تقویت می کند.

هدف این پژوهش مطالعه ارتباط کیفیت افشا با پیامد اقتصادی اطلاعات حسابداری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. اطلاعات مورد نیاز برای این پژوهش از صورت های مالی 81 شرکت در دوره زمانی 1393-1389 گردآوری شده است. در این پژوهش به پیروی از پژوهش نیکومرام و همکاران (1393)، الزهار و همکاران (2015) برای متغیر پیامد اقتصادی اطلاعات حسابداری از معیارهای کیو توبین و هزینه حقوق صاحبان سهام استفاده شده است. یافته های حاصل از پژوهش نشان می دهد که بین کیفیت افشا و معیارهای پیامد اقتصادی ارتباطی معکوس و معنی دار وجود دارد. به عبارتی با بهبود کیفیت افشا پیامد اقتصادی اطلاعاتی حسابداری کاهش می یابد.

اطلاعات یک منبع حیاتی برای هر سازمان است که مدیران و سهامداران برای اتخاذ تصمیماتشان از آن استفاده می کنند. اجتناب مالیاتی یکی از این تصمیمات مهم مدیریتی، می باشد که بر پایه اطلاعات داخلی اتخاذ می گردد.در این پژوهش، اثر کیفیت اطلاعات داخلی و کیفیت افشا بر اجتناب از مالیات و ریسک ناشی از استراتژی های اجتناب مالیاتی، در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار می گیرد. برای آزمون این رابطه ها از اطلاعات 967 سال-شرکت شامل 169 شرکت در طی سال های 1386-1392 استفاده گردیده است. روش تحقیق این پژوهش از نوع همبستگی می باشد و برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها، رگرسیون خطی چندمتغیره بکار گرفته شده است. نتایج نشان می دهند هرچه کیفیت اطلاعات داخلی بیشتر باشد، اجتناب از مالیات بالاتر خواهد بود و اثر مثبت آن در شرکت هایی که با عدم قطعیت بالاتری همراه هستند، بیشتر است. همچنین نتایج نشان می دهد که کیفیت بالاتر اطلاعات داخلی، ریسک ناشی از روش های اجتناب مالیاتی را کاهش نمی دهد در حالی که کیفیت افشای بالاتر، با اجتناب از مالیات کمتری همراه است.

این پژوهش به بررسی رابطه افشا حسابداری و عملکرد آتی شرکتها پرداخته است. بدین منظور تعداد 140 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بین سالهای 1387-1392 به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. به منظور سنجش معیار عملکرد شرکت از روش معادلات ساختاری استفاده گردیده است و با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی دو متغیر مکنون سودآوری و بازار-رشد، توسط 8 معیار عملکرد مشاهده پذیر اندازه گیری شدند. به منظور بررسی فرضیه تحقیق دو مدل جداگانه به روش حداقل مربعات معمولی برآورد شدند و تنها تفاوت این مدلها در متغیر وابسته آنها بود، بدین ترتیب که معیار عملکرد آتی شرکت در مدل اول، سودآوری و در مدل دوم، معیار بازار – رشد می باشد. یافته های تحقیق برای هر دو مدل حاکی از وجود رابطه مثبت و معنادار بین متغیر کیفیت افشا و عملکرد آتی شرکت می باشد و بدین صورت فرضیه تحقیق (فرضیه مخابره اطلاعات) تایید می گردد.